Wystąpienie na sesji plenarnej PE w Strasburgu
6. kwietnia 2011
Bogusław Sonik (PPE ):
Panie Przewodniczący!
26 kwietnia minie ćwierć wieku od katastrofy w Czarnobylu, największego wypadku nuklearnego w historii. Po 25 latach pamiętamyo wszystkich ofiarach tej tragedii, o osobach poszkodowanych i o tych, którzy skutki tej katastrofy odczuwają po dziś zień.
Ta tragiczna rocznica nieszczęśliwie zbiegła się z wydarzeniami w Japonii. Wspominając katastrofę w Czarnobylu, chciałbym wyrazić swoją solidarność z narodem japońskim zmagającym się ze skutkami spowodowanego falami tsunami wypadku w elektrowni atomowej Fukushima. Na terenie Ukrainy do dziś skażone są produkty spożywcze pochodzące z obszarów napromieniowanych radioaktywnym cezem 137. Połowiczny rozkład tego izotopu wynosi 30 lat.
Organizacja Greenpeace przeprowadziła badania, z których wynika, że na obszarze co najmniej dwóch obwodów: żytomierskiego i równieńskiego, miejscowa ludność spożywa skażone mleko, grzyby, owoce, ryby słodkowodne i warzywa. Według oficjalnych danych silnie napromieniowany jest teren w odległości 30 km od elektrowni. Szacuje się jednak, że może to być łącznie jednak około 50 tys. km2 na obszarze wielu obwodów Ukrainy.
Obecnie działa w Europie, wyłączając Rosję, 165 reaktorów. Istotnym jest fakt, że rozmieszczone są one nie tylko na terytorium Unii Europejskiej, ale i w krajach sąsiednich, przy granicach Unii. Rosja i Białoruś rozpoczynają budowę elektrowni przy granicach Unii. Pojawia się pytanie: z jaką gwarancją bezpieczeństwa? Od elektrowni jądrowych, które są umieszczane poza granicami Unii Europejskiej, niespełniających najwyższych norm bezpieczeństwa określonych przez testy wytrzymałościowe w Unii Europejskiej nie powinno się kupować energii.
(Przewodniczący przerwał posłowi)
Powtórzę: przy granicach Unii Europejskiej są w tej chwili instalowane przez Rosję i Białoruś elektrownie jądrowe. W związku z tym uważam, że państwa Unii Europejskiej nie powinny kupować energii atomowej pochodzącej z tych elektrowni, jeżeli nie przejdą one testów wytrzymałościowych takich samych, jak testy wymagane w Unii Europejskiej.