Bogusław Sonik Poseł na Sejm RP

Bogusław Sonik
Poseł na Sejm RP

Wystąpienie na sesji plenarnej PE. Strasburg

15. marca 2006

Bogusław Sonik (EPP- ED):

Panie Przewodniczący, Szanowni Państwo!

Działalność dotychczasowej Komisji Praw Człowieka ONZ spotkała się z bardzo ostrą oceną krytyczną z niemal wszystkich stron. Była oskarżana zarówno o zbyt duży poziom upolitycznienia jej działań jak i o skorumpowanie. Dlatego z dużą radością należy powitać ambitne próby jej zreformowania i przekształcenia jej w Radę Praw Człowieka, charakteryzującą się większą niezależnością w działaniu.
Jakkolwiek kierunki zmian wydają się dobrze rozpoznane istnieje niebezpieczeństwo,  że zostaną one częściowo powstrzymane w trakcie rozmów międzynarodowych dotyczących zakresu proponowanych zmian. Parlament Europejski powinien jasno wyrazić swoje stanowisko w tej sprawie podkreślając potrzebę tych zmian dla promowania rozwijania się na świecie kultury rządów prawa i rządów demokratycznych. Najważniejszym zagadnieniem związanym z tą reformą jest wspomniana już niezależność tego organu. Postulat przekształcenia go w jeden z głównych organów ONZ stanowi zasadniczy środek prowadzący do tego celu.

Istotnej zmianie powinien ulec tryb wybierania kandydatów: powinni oni być wybierani przez Zgromadzenie Ogólne taką większością głosów, która wykluczałaby przypadkowe przedostanie się tam kraju, którego władze postępują same w sposób budzący wątpliwość w odniesieniu do standardów praw człowieka. Istotne jest również,  żeby każda kandydatura, każdego kraju była głosowana, nawet, gdy ilość kandydatów z danego regionu nie przekracza ilości miejsc przyznanych temu regionowi. Uniknięcie zasiadania w tym organie takich państw jak Libia, jak to się zdarzało we wcześniejszych latach, czy Kuba, jak to jest obecnie, stanowi jeden z podstawowych kroków zmierzających do odzyskania przez ONZ wiarygodności w strzeżeniu praw człowieka na świecie. Istotne jest też zmniejszenie liczebności tej instytucji tak, aby w swoich działaniach stała się bardziej wydajna i skuteczniejsza w podejmowaniu decyzji.

Poruszenie tematu reformy Komisji Praw Człowieka stanowi wielką szansę na osiągnięcie znaczącej poprawy sytuacji przestrzegania praw człowieka  na  świecie. Nie można jednak tego tematu traktować jako jednorazowej zmiany. Trzeba go traktować jako szansę na otwarcie procesu prowadzącego do ciągłego ulepszania systemu ochrony praw człowieka tak, aby uzyskał on status cieszącego się zaufaniem opinii  światowej mechanizmu wskazującego na najpoważniejsze naruszenia praw człowieka na  świecie bez względu na polityczne powiązania.