28. listopada 2011
Dzisiaj w Durbanie (RPA) rozpoczyna się 17. konferencja klimatyczna krajów ONZ, na której największe gospodarki mają zdecydować, co dalej ze zobowiązaniami klimatycznymi. Z końcem 2012 r. wygaśnie bowiem pierwszy okres obowiązywania Protokołu z Kioto, który limituje światowe emisje CO2.
Poza UE, której emisja CO2 to 11 proc. emisji globalnej, inne potęgi, tj. USA, Chiny i Rosja, nie chcą nowej umowy klimatycznej i wiążących celów redukcji CO2 w czasie kryzysu. UE widząc, że na nową umowę klimatyczną w Durbanie nie ma szans, zapowiedziała, że jest gotowa przedłużyć na drugi okres obowiązywanie Protokołu z Kioto. Jednak gdy tylko UE się do tego zobowiąże, światowe emisje – jak mówiła Hedegaard – nie spadną nawet o „jedną tonę ekwiwalentu CO2”. Dlatego UE zgodzi się na przedłużenie Kioto, gdy inne gospodarki zobowiążą się przynajmniej do „planu działania oraz ostatecznego terminu przyjęcia wiążących światowych ram, które powinny wejść w życie nie później niż w 2020 r.”.
Przedłużenie Kioto miałoby więc być pomostem do nowej umowy klimatycznej w przyszłości, gdy światowe gospodarki mogą być bardziej skłonne do jej zawarcia. W Durbanie są do załatwienia jeszcze trzy kwestie dyskutowane na poprzednich konferencjach klimatycznych w Cancun i Kopenhadze: finansowanie przeciwdziałania zmianom klimatu i adaptacji do tych zmian, fundusz technologiczny i ochrona lasów. Konferencja zakończy się 9 grudnia (Źródło: PAP)