Rome I – zobowiązania umowne a umowy ubezpieczeniowe
2. lutego 2010
W ramach grupy Rady UE ds. EFTA i na forum komitetu prawa cywilnego Rady delegacja polska sygnalizowała Komisji konieczność zagwarantowania od dnia 17 grudnia 2009 r. zgodności między dyrektywami ubezpieczeniowymi a rozporządzeniem Rzym I poprzez przyjęcie decyzji Wspólnego Komitetu UE-EFTA. W związku z tym zwracamy się z zapytaniem:
The „RomeI” European Parliament and Council Regulation nr 593/2008 of 17th of June 2008 on the law applicable to contractual obligations will become applicable on 17th of December 2009. How the Council and the Commission have ensured the uniform, across the whole EFTA, application of art. 7 regarding the law applicable to insurance contracts, in particular the contracts covering large risks?
17 grudnia 2009 r. rozpocznie się stosowanie Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008(1) z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych, tzw. Rzym I.
Art. 7 Rzym I jest przepisem, który zastępuje i modyfikuje przepisy aktualnie zawarte w dyrektywach ubezpieczeniowych (tj. art. 32 w związku z art. 1 lit. g dyrektywy 2002/83/WE(2) PE i Rady z dnia 5 listopada 2002 r. dotyczącej ubezpieczeń na życie, Dz.U. UE oraz art. 7 w związku z art. 2 lit. d) drugiej dyrektywy Rady z dnia 22 czerwca 1988 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do ubezpieczeń bezpośrednich innych niż ubezpieczenia na życie i ustanowienia przepisów ułatwiających skuteczne korzystanie ze swobody świadczenia usług oraz zmieniającej dyrektywę 73/239/EWG(3) (88/357/EWG(4))).
Dyrektywy te są zawarte w aneksie IX dołączonym do porozumienia o EOG dotyczącym usług finansowych (punkt 2 tiret 5 i punkt 11) i jako takie wiążą zarówno wszystkie państwa członkowskie UE, jak i państwa EOG, co ma na celu stworzenie wspólnego rynku ubezpieczeń w Europejskim Obszarze Gospodarczym.
Od dnia 17 grudnia 2009 r. przepisy z dyrektyw ubezpieczeniowych przestaną być stosowane przez państwa członkowskie UE, a w ich miejsce będzie stosowany art. 7 Rzym I (wyjątkiem jest Dania, która zgodnie z Protokołem dołączonym do Traktatu Amsterdamskiego nie jest związana rozporządzeniem Rzym I). Ponieważ art. 7 Rzym I nie tylko w sposób techniczny zastępuje przepisy z dyrektyw, ale też wprowadza pewne merytoryczne modyfikacje (przede wszystkim nowy jest art. 7 ust. 2 Rzym I dotyczący prawa właściwego dla umów ubezpieczeń obejmujących duże ryzyka), może dojść do sytuacji, w której inne przepisy obowiązują 26 państw członkowskich UE (Rzym I), a inne w Danii, Norwegii, Islandii i Liechtensteinie (dyrektywy ubezpieczeniowe), co może doprowadzić do zakłóceń na wspólnym rynku ubezpieczeń. Będzie to też niezgodne z aneksem IX dołączonym do porozumienia EFTA.