18 sierpnia 2008, 22:00
„Co teraz zrobi Francja?- pytano szefa francuskiej dyplomacji 13 grudnia 1981 roku po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego- „naturalnie nic”- odparł minister. To zdanie będzie go prześladowało i pozostanie bodaj najbardziej zapamiętanym z całej kariery ministra Cheyssona. Ale cóż mogła zrobić Francja? Stan wojenny wydawał się wewnętrzną sprawą Polski, nie było ingerencji obcych wojsk, bombardowań, ani masowych mordów. Świat wydawał się być trwale podzielony na dwie strefy wpływów i Zachód w obronie Solidarności nie mógł wypowiedzieć wojny, ani Warszawie, ani tym bardziej Moskwie. Przecież minister Cheysson wiele razy kajał się za tamto niewygodne stwierdzenie. Bo w ważnych momentach historii odpowiedzialna polityka wcale nie na tym polega, by bezszmerowo podporządkowywać się nagiej sile. Ostatecznie za to płacimy rządzącym, za to ich wspieramy i głosujemy, by w sytuacjach trudnych znajdywali optymalne rozwiązania. Nikt więc nie oczekiwał, że Francja podejmie radykalne kroki, ale każdy miał nadzieję, że „coś” zrobi…”
Źródło: Gazeta Wyborcza, 19 sierpnia 2008
https://boguslawsonik.pl/wp-content/uploads/2022/10/2008_08_19_GW_POMOZMY_GRUZJI_SOLIDARNIE.pdf