Wystąpienie na sesji plenarnej PE w Strasburgu
9. lutego 2010
Bogusław Sonik (PPE):
Panie Przewodniczący!
W państwach członkowskich Unii Europejskiej odnotowuje się wiele przypadków nielegalnego przemytu zwierząt zagrożonych wyginięciem. Na granicach celnicy znajdują ptaki poupychane w butelkach czy żółwie wciśnięte między karoserię a tapicerkę samochodu. Według raportu Polskiej Służby Celnej w 2008 roku zatrzymano na granicy rekordową liczbę aż 200 889 okazów chronionych żywych zwierząt lub produktów pochodnych. W Indiach nieudolna walka z przemytnikami doprowadziła do sytuacji, w której dramatyczny wzrost kłusownictwa ponownie zagroził populacji np. tygrysa bengalskiego.
Unia Europejska ze wspólnymi granicami zewnętrznymi powinna szczególnie dbać o to, aby nie stać się rynkiem, gdzie bezkarnie przemyca się lub wywozi chronione gatunki zwierząt lub roślin. Komisja Europejska powinna postawić szczególny nacisk na kampanię edukacyjną i właściwą komunikację z obywatelami. Celem tej polityki powinno być podniesienie świadomości europejskich turystów.
Co roku w walizkach Europejczyków wracających z zagranicznych wojaży celnicy znajdują przecież wyroby wykonane z okazów ginących gatunków roślin i zwierząt. Tocząca się aktualnie debata odnośnie populacji tuńczyka błękitnopłetwego jest jak najbardziej uzasadniona. Statystyki mówią same za siebie. Na przestrzeni ostatnich 50 lat populacja tego gatunku zmniejszyła się nawet o 75%. Zasoby tuńczyka w Morzu Śródziemnym są również mocno zagrożone. Włączenie tuńczyka błękitnopłetwego do pierwszego załącznika CITES wydaje się być w pełni uzasadnionym i jedynym sposobem, by zapobiec jego wyginięciu.