Wystąpienie na sesji plenarnej PE w Strasburgu
23. czerwca 2010
Bogusław Sonik (PPE):
Panie Przewodniczący!
Pod koniec maja wykonano w Libii wyrok na 18 osobach. Doniesienia mówią o 200 więzionych osobach, w tym obywatelach innych państw oczekujących na wykonanie wyroku śmierci. Ta liczba w rzeczywistości może być większa, ponieważ brak jest oficjalnie dostępnych statystyk i danych. Libia stosuje podwójne standardy. Z jednej strony została wybrana do Rady Praw Człowieka i ONZ, co wiąże się ze zwiększoną odpowiedzialnością w dziedzinie praw człowieka. Z drugiej strony mamy do czynienia z wykonywaniem licznych kolejnych egzekucji.
Art. 6 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, którego Libia jest stroną, zobowiązuje strony, które nie zniosły kary śmierci, aby stosowały ją jedynie za najcięższe zbrodnie. W rzeczywistości libijskie sądy wydają wyroki śmierci zazwyczaj za morderstwa, przestępstwa związane z narkotykami lub nawet z działalnością pokojową i prawami podstawowymi jak prawo do wolności wypowiedzi i stowarzyszeń. Apeluję, by współpracę i porozumienie między Unią Europejską a Libią uzależniać od ratyfikacji i wdrożenia przez Libię konwencji genewskiej w sprawie uchodźców oraz innych ważnych konwencji i protokołów dotyczących praw człowieka.